Deze keer een enigszins verlaat schrijfsel over het reilen en zeilen op ons duivenkot. De reden hiervoor is, ten eerste, omdat we afgelopen weekend geen duiven hebben ingekorfd, omdat we vonden dat ze niet in goede doen waren en ten tweede, omdat we eerst de resultaten van de onderzoeken, die we hebben laten doen, wilden afwachten. We hebben de doffers al twee weken niet meer aan de vluchten laten deelnemen. Zoals gezegd vonden we ze niet okay en bovendien hadden we bij een enkele doffer een pokje gezien, hetgeen we ook eerlijk in de club hebben verteld (waar de meeste liefhebbers zouden zwijgen). Ruim voor de aanvang van het vliegseizoen hebben we alle duiven laten vaccineren tegen pokken. De entstof (diftovac) die tegenwoordig wordt gebruikt blijkt voor slechts 90% effectief te zijn. Ook bij een tweede vaccinatie zijn de duiven niet gevrijwaard van pokken, omdat er sprake kan zijn van een variant van het pokkenvirus. ( net als bij het coronavirus ) De duivinnen hadden wij na de zware Pontoise, waarvan ze een behoorlijke tik hadden gekregen toch ingekorfd voor de dagfond-vlucht vanuit Issoudun. Achteraf een grote fout van onze kant, want hiermee vielen ze nog verder de dieperik in, met als gevolg, dat ze helemaal niet meer wilden trainen. De eerste vluchten kwamen de duiven naar grote tevredenheid naar huis met kopduiven en goede prijspercentages. Ineens was het echter afgelopen en moest er dus iets gebeurd zijn, waardoor er nu waarschijnlijk iets aan de gezondheid haperde. We zijn absoluut tegen onzinnig gebruik van medicijnen en blinde kuren en hebben daarom maar liefst 3 dierenartsen geraadpleegd. De één dacht aan streptokokken (?), maar alle uitslagen van het onderzoek waren negatief. Een ander kon niets ernstigs vinden, maar vond ze toch wel wat slapjes. De derde arts vond ze wel goed aanvoelen, maar ontdekte bij de keeluitstrijkjes ontstekingscellen en dacht ook aan het herpesvirus. Volgens hem hebben ze een en ander opgelopen in de verzendmanden en adviseerde een injectie en een kuurtje van een paar dagen. Hoewel we dus niet zo’n voorstander van medicijngebruik zijn hebben we dit toch maar gedaan. We zouden ze dan aankomend weekend weer kunnen inkorven voor een vitesse-vluchtje. We zullen zien hoe ze er vrijdag aan toe zijn. Om de duiven toch een beetje in het ritme te houden hebben we ze een aantal keren zelf weggebracht voor een oefenvluchtje, waarvan er gisteren één gewond thuiskwam. ( dat kan er ook nog wel bij )
De jonge duiven deden het al die tijd erg goed. We hebben ze diverse keren weggebracht en dat ging prima. Tot vorige week donderdag. Normaliter zitten ze bij het eerste roepsignaal allemaal in no time binnen, maar die donderdag dus even niet. Er bleven er een paar buiten zitten en dan weet je wel hoe laat het is. De volgende ochtend het eerste uitgekotste voer en zaterdag was het helemaal raak en omdat er nu geen tijd meer is om af te wachten en ze uit te laten zieken hebben we meteen een colikuur gegeven en we moeten zeggen, dat deze na een paar dagen toch wel aanslaat. Laten we hopen, dat ze er snel bovenop komen en we ze weer kunnen lappen en inkorven als het zo ver is.
Wordt vervolgd